Terug naar waar het begon

Na heel veel jaren doe ik nog eens een lange tocht in de Zwitserse Alpen, in Wallis.

Het decor van de eerste bergvakantie, als kleuter, in Verbier, de eerste 2-daagse en gletschertocht op de Wildstrubel, de eerste 4000-er nl. de Weissmies, mijn eerste trektocht als begeleider van een groep in Binn. 

Ik zocht het terug even op. Enkele tochten bestaan niet meer. Global warming. Die sneeuw en gletschers laat verdwijnen, de skipistes steeds hoger jaagt en berghutten bedreigt.

Cabane du Mont Fort jaren '70. Als kleuter mocht ik mee de oudere neven en nichten opwachten na hun eerste gletschertocht. Nu is die hut alleen nog een terrasje. Niemand doet de top nog te voet, daar ligt nu een skilift.

Wat er 10 jaar terug nog over was van de Wildstrubel gletscher. Nu is alleen het plateau er nog. Deze klim is geen beginnerstochtje meer ! 

De berghut is 15 jaar na mijn eerste tweedaagse vernield door een lawine en in een heel andere stijl herbouwd. 

De zuidkant van de Weissmies. Toen alleen sneeuw. Nu is die grotendeels verdwenen. Op mooie zonnige dagen zijn er die de klim doen met loopschoentjes.

Zwitserland is duur en dat is wellicht de reden dat ik er zo lang niet kwam. Ik ga deze keer met de tent om de prijs te drukken. En natuurlijk ook omdat dit zoveel meer vrijheid en mogelijkheden geeft.

Ik had een fraaie zesdaagse uitgestippeld van Saas Grund naar Binn, opnieuw met een groep. Eind juni werd de hele streek getroffen door modderstromen en overstromingen. Ondertussen zijn veel paden hersteld - ook dat is Zwitserland : problemen worden gewoon opgelost. Alleen het stuk naar Binn is nog een no go zone. De modderstromen vernielden de enige verharde toegangsweg, alle bruggen, de waterkrachtcentrale,... De paar weing gekende paden herstellen, is geen prioriteit. 

In plaats van 2 dagen rustig inlopen op mijn alleentje, ga ik dus die uithoek eens uitgebreid verkennen en als alles goed gaat, een subliem alternatief einde bedenken.