Zesdaagse trektocht Hiking Advisor Simplon 2024
Overzicht
Hiking Advisor steekt ieder jaar een 10-tal trektochten in elkaar in de bergen. Deze tocht was in de Zwitserse Alpen, in Wallis. In het Simplongebied maken de 4000-ers met hun scherpe pieken en gletschers plaats voor een rustig en weinig toeristisch wandelgebied wat uitstekend geschikt is voor tent-trekkings.
Onze route ging van Saas Grund over de Simplonpas naar Grengiols. In de eerste helft van de tocht volgden we losjes de Alpenpassenweg. In de tweede helft kozen we wat moeilijker paden en zelfs een stuk padloos. De tocht blijft de hele tijd boven ca. 2000 m. Behalve in enkele berghutten is er geen bevoorrading mogelijk onderweg.
Het weer was perfect : 6 dagen droog weer, en alleen een bui 's nachts in de campings op start- en eindpunt. Toch was het nodig om enkele keren het programma grondig aan te passen. Meer daarover in het verslag van elke etappe.
Dag per dag
Zondag 18 augustus : afspraak in het station van Brig. Met bus + trein in één uur naar de camping in Saas Grund. Gezellig avondeten met tapa's / potluck.
De Gsponer Höhenweg start pittig door een zone met rosse blokken en meandert dan door weiland en bos. De schade van het noodweer van eind juni dwingt soms tot extra omwegjes.
De blessure van Kim maakt een aanpassing nodig : helemaal afdalen tot Gspon en dan terug klimmen. De bivakplek op Rüspeck (bij Giw), een dik halfuur voor de geplande bivakplek bij Gibidumsee, is een schitterend rustig einde op deze hektische eerste dag.
Dinsdag 20 augustus : Nanztal
Bij de Gibidumsee (prachtige plek) pikken we het Heido-kanaal op. Dit vlakke pad brengt ons naar een soort vlakke enclave helemaal op het einde van het dal. Kort extraatje naar de Blausee. Oude militaire paden brengen ons naar de Nanzlicke en dan naar de prachtige bivakplek bij een naamloos meer.
Na een winderige nacht dalen we af naar de Simplonpas. Even genieten van een stuk beschaving en dan een lange en landschappelijk zeer gevarieerde klim naar de Refuge Monte Leone. Het korte extraatje tot op de grens - het zicht op Alpe Vegglia een kleine 1100 m lager - is echt de moeite.
Donderdag 22 augustus : Simplon Höhenweg
Even kort wind en mist trotseren en dan in de luwte de Mäderlicke afdalen. In het begin technisch lastig, dan steeds gemakkelijker. De Simplon Höhenweg gaat daarna op en neer, over paden die soms lastig en soms pittig zijn, via de Bortelhütte naar onze bivakplek in het Steinutal.
Het Steinutal en de bergkam vanaf het Blauseelucke zijn wilde afgelegen stukken bergen zonder paden, waar in de hele zomer maar een paar tientallen wandelaars passeren. Landschappelijk werkelijk schitterend. Op de Saflischpas zetten we nog door tot de bivakplak bij de Furggerchäller. We worden wat snob : prachtlocatie met een onwaarschijnlijke stilte (als de koeien verder weg zijn), maar we missen ons dagelijks badje.
De laatste klim van de tocht : naar de Breithorn. Veel edelweiss. De uitkijk op het Binntal gaat verloren in de nevel. Om de kniën te sparen combineren we klassieke paden (steiler) en de jeepweg (erg populair bij mountainbikers). Het uitzicht op het Aletschgebied is om in te lijsten. Treintje naar Brig waar de douche en een restaurant met mooi terras op ons wachten.
Wat zijn de sterke punten van deze tocht
In deze streek komt heel Zwitserland bij elkaar. Alles is vlakbij : de ruige bergen, de welness en de musea in de steden in de vallei, de typisch Zwitserse fusion van Duitse degelijkheid, Italiaanse goede smaak en Franse flair, en ook het militaristisch kantje. Dit is een perfecte streek om Zwitserland écht te ervaren, net voorbij de clichés.
De streek is perfect om te bivakkeren. De bivakplaatsen die we gebruikten zijn ruim, met veel vlakke stukken met gras of mos. Er is altijd water in de buurt. Wij deden etappes van 5 à 7 uur ; het is perfect mogelijk om die korter of langer te maken.
In Wallis is het doorgaans veel beter weer dan noordelijker of zuiderlijker in de Alpen. De hoge bergen omheen deze streek houden veel van het regenweer tegen. Op enkele dagen zagen we een dreigende wolkenmassa op de grens met Italië met volgens de buienradar veel regen aan die kant, maar aan de Zwitserse kant van de bergen op de grens, bleeft het droog en zonnig.
Zeer goed bereikbaarheid. Brig is met trein en auto zeer vlot te bereiken. De Zwitserse treinen zijn wel duur. Om de kosten te drukken blijkt het ruim op voorhand aankopen van een dagpas vanuit een grensstation de beste oplossing. Voor het langparkeren van de auto bleek de camping van Brig het beste compromis kosten / gemoedsrust.
Wat had er beter gekund
Niet vertrekken op zondag. Wallis houdt nog sterk vast aan de katholieke tradities, dus zijn op zondag zo goed als alle winkels gesloten. Ook in toeristische centra. De enige supermarktjes die open zijn, zijn deze bij snelwegparkings en bij grote stations.
Uiteraard zie je na de tocht nog wat verbeterpuntjes. Dag 1 iets korter en dag 2 iets langer bijvoorbeeld. Iets vroeger op het seizoen vertrekken, zodat de brug in het Steinutal nog bruikbaar is.
Grote wilde beesten. We hebben geen steenbokken, geen gemzen, geen grote roofvogels gespot. Wel dikke marmotten, klaar voor de winterslaap en alpenkauwtjes.
En sprinkhanen en vlinders met duizenden.
Reacties
Een reactie posten