Na regen en heel veel obstakels komt een prachtige zonsondergang

Maandag 19 augustus - Kreuzboden - Gspon - Giw
19km 650 m+ 1000 m- 7 stapuren 

Wakker worden terwijl de regen rustig blijft tikken op de tent... Het droog weer van het weerbericht is voor later, die ene bui die in de Saasvallei is gevangen, moet nog uitregenen.

Het inpakken loopt wat uit. De eerste dag - wat wil je. Een half uur later dan ik zelf had gewild nemen we de kabelbaan naar Kreuzboden. Het eerste stuk is door allemaal rosbruine rotsblokken. Heel mooie gneiss rots, maar lastig stappen. De ene klimt wat trager, de andere daalt wat trager, maar we houden ons mooi aan het tijdschema. De 4000-ers van Saas Fee blijven in de wolkensoep. De Allalinhorn en de Michabel-keten zullen we pas over enkele dagen in al hun glorie zien.

We doen haasje over met een Hollandse familie. Eerste pauze net voor Grübe, een prachtig meertje in een oude morenedijk, tweede pauze bij Siwibode, met machtig uitzicht. De paden zijn ondertussen gewone bospaden. Wat wel blijft zijn de vele venijnige klimmetjes en dalertjes die o zo vreselijk typisch zijn voor een vlak pad in de bergen. Er zijn er nog een paar bijgekomen, omheen weggespoelde of verzakte stukken. 

Kort na de pauze missen we Kim en Machteld. Ik ga even terug. Kim heeft duidelijk problemen : bij een uitschuiver is de voet gekwetst. Stappen lukt nog, maar met pijn en moeite. Vrij snel is de conclusie : we dalen af naar Gspon, Kim neemt de kabelbaan en gaat naar een ziekenhuis, Machteld besluit mee te gaan met haar vriendin en wandelbuddy. Voor de rest van de groep is het veel vertraging en wat extra hoogtemeters.

Ik wordt even overvraagd. Ondertussen moet er ook herpland worden naar een nieuwe bivakplek, moet er iets geregeld worden voor Nele die pas vanavond bij de groep aansluit en op weg is naar de oorspronkelijke bivakplek, en moet er iets gedaan worden voor Els die te weinig water heeft en Siemen die dit niet zegt, maar zichtbaar met hetzelfde probleem zit. 

Beetje bij beetje wordt het kluwen ontward. Heel toevallig kan Kim een paar km pijn inkorten met een lift met 2 locals in een mini-jeep. Bij Gspon is er eindelijk drinkwater uit een kraantje zonder tijdrovend gefilter. Na veel afwegen leid ik iedereen naar Oberi Site, een plek die op alle kaarten staat en op de bordjes. Twee Franse trekkers op de Alpenpassenweg hebben een plekje voor ogen bij Sädolti, op slechts 1 uur stappen. Ik had daar ook foto's van gezien : op dat zadeltje is plaats voor 1 of 2 tenten, en helemaal niet de 6 van ons en die van hen erbij. Tenzij voor de echt smalle tenten als we die op het pad zetten ... kortom Sädolti valt af.

Siemen zit nu volledig door de reserves en overleeft puur op karakter de zoveelste op en neertjes van een zogezegd vlak pad. Flink van hem. Ik ben niet tevreden over mezelf : door de vele andere to do's heb ik volledig gemist dat hij last had van de hitte en zijn zonnehoed was vergeten in de auto.

Nele vindt probleemloos dit gehucht. Oef !
Ondertussen weten we dat in dat gehucht geen enkel vlak plekje is, tenzij op de terrassen van twee vakantiehuizen. 

OK, laat ons dan maar eerst avondeten.
De ene met zicht op de Weisshorn / Bisshorn, de anderen in de schaduw met het verkoelende geluid van een fontein. Gelukkig maakten we geen fouten bij de herschikking van gas en kookvuurtjes bij het afscheid van Kim en Machteld. 

Na het eten raken we uiteindelijk op onze bivakplek, 30 min verder. Heerlijke zonsondergang op de piramide van de Bietschhorn. Mooie vlakke plek. De buur komt even langs. Neen, niet om te reclameren, maar om te checken of alles OK is. We mogen bij hem water tanken en zelfs de barbecue gebruiken als ons dat interesseert. Alleen geen kampvuur !!!





Meer informatie :


Reacties

Populaire posts van deze blog

Zesdaagse trektocht Hiking Advisor Simplon 2024

Genieten van kleine beetjes beschaving