Trekking in de Zwitserse Alpen

Zaterdag 24 augustus : Furgerchaller - Grengiols 16 km 100m+ 1650 m- Prachtige heldere ochtend. Alleen op de Italiaanse grens was het dreigend bewolkt. Tijdens onze snelle verkenning van de Breithorn groeiden twee wolken uit tot volwassen onweerskernen : van die hoge cumuluswolken met de typische platte bovenkant. Ze bleven de hele dag aan de grens plakken.  We daalden rustig af. Eerst langs de jeep piste. De sublieme stilte van de Breithorn was hier voorbij. De Stoneman 3-daagse  trekt gedreven mountain bikers van heel Europa aan. De drukte was ons snel te veel, dus dwarsten we de twee lawinegeulen van de Breithornflank naar het schattige dorpje Firsitte.  De hele afdaling kijken we uit op de imposante rij bergen van het Aletschgebied. De Fiescher gletcher, Mittelaletsch en de puinbak van de Oberaletsch gletcher zijn de duidelijke landmarks wanneer de toppen ook hier langzaam wat wolken aantrekken.  Op het stuk naar Bächerhauserli (we telden minsten 5 schrijfwijzen op bord

Vrijdag 23 augustus Steinutal - Blauseelucke - Furgerchaller 15 km  1050 m+  450 m- Vandaag een etappe buiten de klassieke bewegwijzerde paden.  Het begint vrij heftig, met 250 m klimmen. Die worden onmiddellijk beloond met het uitzicht op de toppen van Mischabel en Weisshorn in een kadertje van oude dennenbomen, alpenroosjes en bruine rotsen.  Een oud horizontaal pad leidt ons diep in Steinutal. De brug is effectief weggehaald, ze ligt op het platform van die fameuze vreemde kelder van "Lager". Goed dat ik gisteren de groep niet naar hier heb geforceerd : die brug blokkeert alle intéressante tentplekjes en de rest van de omgeving is ofwel veel te steil ofwel aan het wegschuiven nadat de fameuze extreme rivierdebieten van 29/30 juni duizenden kubieke meter grond aan de voet van de helling hebben weggespoeld. Tijd voor de tweede klim. Bijna dubbel zoveel. Iedereen experimenteert vlijtig met zelf de eigen weg zoeken op de kam van een oude morene en vervolgens op de

Donderdag 22 augustus : Monte Leone Hütte - Bortelhütte - Steinutal 14 km  450 m+  1300 m- Ook deze morgen is er veel wind en mist bij de start. Zodra we het colletje van de Mäderlicke passeren valt die weg. We concentreren ons op de afdaling van de tientallen haarspeldbochten door bruin zanderig puin. Die gaat bijna ongemerkt over in een mix van plateautjes en heuvels met weitjes, heide, veen. Bij een stukje sneeuw maken we de obligate groepsfoto. Een km of twee later merken we dat Thierry zijn fleecetrui verloren is. We halen die terug op : die 2 km heen en 2 km terug zijn uiteindelijk het enige extraatje op deze etappe. Onderweg stoten we nog op drie vrolijke Hollanders die met een foldertje van de toeristische dienst "gezellig een leuk rondje" willen maken. We raden ze aan om er toch maar een heen-en-weertje van te maken. En ook dat alle bergpaden in Zwitserland roodwitte markering hebben.  De Simplon Höhenweg blijft ons bekoren. Heel veel afwisseling. Landsc

Woensdag 21 augustus : Nantzlucke - Simplonpas - Monte Leone Hutte 11 km  1050 m+  600 m- De nacht was voor iedereen lastig : in plaats van de "eerder windstil" van het weerbericht was het urenlang felle wind. We maakten van het nadeel een voordeel : we pakten de tenten pas op het laatste moment in, als de zon die de mistflarden verdrong, en de wind, alles hadden gedroogd. Bij de afdaling koos ik waar het kon voor alternatieve paadjes. Het hoofdpad naar Spitzhorli was één komen en gaan van vooral Italiaanse dagwandelaars.  Wie de boekskes en websites over de Simplonpas bekijkt, ziet heel wat gebouwen en monumenten die een bezoek waard zijn. In onze groep was dat de oerdegelijke en blinkend propere toiletblok van de parking. Voor enkelen pure luxe na 3 dagen achter bomen en rotsblokken.  De klim naar de hut loopt door een machtig landschap. Vlakbij : hoe de Kaltwasserbeek de rotsen geslepen en verkleurd heeft. In de verte : één voor één de vele 4000-ers van Walli

Dinsdag 20 augustus Giw - Nanzlucke 16 km 800 m+ 450 m- Kort en krachtig : relax opstaan, klimmetje naar de Gibidumsee, onze oorspronkelijk geplande bivakplek en de poort naar het Nanztal.  Dit doorkruisten we met een machtige U op de kaart. Een deel van de paden waren pure luxe : aangelegd door het Zwitserse leger om in het strategische gebied rond de Simplon snel soldaten te verplaatsen. En langs de Heido, het kanaaltje dat irrigatiewater aanvoert naar Giw en Visperterminen. Eén stuk viel tegen, een km lang langs een 2 m hoog anti-wolf hek, met alarmsirenes op de uiteinden. Een nieuwe poging van de lokale herders om met de wolf om te gaan. De vorige wolvengroep in het Nanztal was zo ingesteld op de schapen dat men uiteindelijk beslist heeft om ze af te schieten. En die beslissing is dan weer herroepen door de rechtbank. Sommigen hadden wat nood aan recuperatie en pasten voor de Blausee. We deden het met drie. Wat een luxe om eens een stuk bergop te doen zonder rugzak. Heerl

Maandag 19 augustus - Kreuzboden - Gspon - Giw 19km 650 m+ 1000 m- 7 stapuren  Wakker worden terwijl de regen rustig blijft tikken op de tent... Het droog weer van het weerbericht is voor later, die ene bui die in de Saasvallei is gevangen, moet nog uitregenen. Het inpakken loopt wat uit. De eerste dag - wat wil je. Een half uur later dan ik zelf had gewild nemen we de kabelbaan naar Kreuzboden. Het eerste stuk is door allemaal rosbruine rotsblokken. Heel mooie gneiss rots, maar lastig stappen. De ene klimt wat trager, de andere daalt wat trager, maar we houden ons mooi aan het tijdschema. De 4000-ers van Saas Fee blijven in de wolkensoep. De Allalinhorn en de Michabel-keten zullen we pas over enkele dagen in al hun glorie zien. We doen haasje over met een Hollandse familie. Eerste pauze net voor Grübe, een prachtig meertje in een oude morenedijk, tweede pauze bij Siwibode, met machtig uitzicht. De paden zijn ondertussen gewone bospaden. Wat wel blijft zijn de vele venijni